تو زندگی روزمره خیلی از کارهایی که میکنیم به صورت عادت شده یا اینکه عرف هست یعنی همه گیر شده..

اما وقتی کاری به صورت عادت درمیاد دیگه کمتر در مورد اون فکر میکنیم و گاهی با آگاهی از غلط بودنش باز هم با قصد و بی قصد اون رو تکرار میکنیم..

تو جامعه ای که عادتها زیاد بشه انسانها رو با روشن کردن فهم و عقلشون هدایت نمیکنن .. چه نیازی هست وقتی با یک فیلم یا چند بار تکرار یک موضوع میشه یک عادت رو پدید آورد دیگه بشینی کلی زحمت بکشی که بخواهی به اونها بفهمونی که چرا اینکار رو باید انجام داد.. تازه وقتهایی هم که کار غلط هست کار خیلی آسونتر میشه .. چون علت دیگه مهم نیست...

تو این جامعه اگر اونی که هدایت میکنه خیلی دل رحم و شیر پاک خورده باشه مردم مثل . . . صبح میرن سر کار و شب برمیگردن ... با خیال راحت و آرامش نسبی.. اما وقتی هدایت کننده نتونه درست هدایت کنه یا قصد شر داشته باشه دیگه سنگ رو سنگ بند نمیشه . اینجا لقمه از تو دهن رفیق درآوردن میشه زرنگی و ...

این شبها هم خیلی خوب هست فکر کنیم که چه باید بکنیم .. دعا ها رو با معنی بخونیم .. تاریخ و شان نزول و بیان مطالب رو بخونیم .. و از منابع صحیح استفاده کنیم.. بحث و گفتگو کنیم و از اجازه ندیم هر کسی هر چی غلط و خرافه دلش میخواد جلوی چند صد نفر آدم بگه و دیگران همه سکوت ...

عادت کنیم ... عادت نکنیم