زبان تخصصی شیمی(بخش اول)

علمی پژوهشی

این وبلاگ بیشتر به مطالب رشته شیمی می پردازد.

آخرین مطالب

دختر گلم.نفس بابا.آیتین ایمانی.معصومه ایمانی.زندگی بابا.عکس دختر

خرید آسان

پیوندهای روزانه

زبان تخصصی شیمی(بخش اول)

بخش اول

What are the elements of the atmosphere?

چه عناصری در جَو وجود دارند؟ - عناصر جو چه هستند؟

The atmosphere near the earth"s surface consists of air, water vapor and impurities.

جو نزدیک به سطح زمین شامل هوا بخار آب و ناخالصی ها است.

Air is colorless an odorless mixture of gases.

هوا ترکیبی از گازهای بی رنگ و بی بو است.

It contains a little less than four parts of nitrogen to one part of oxygen.

اکسیژن و نیتروژن اجزای تشکیل دهنده هوا هستند که نسبت نیتروژن به اکسیژن تقریباً 1 به 4 است.

In addition, there are much smaller amounts of the element argon and the compound carbon dioxide, as well as traces of other gases.

بعلاوه مقادیر بسیار کوچکی از عنصر آرگون و ترکیب دی اکسید کربن و همچنین مقادیر جزئی بسیار کوچک از سایر گازها وجود دارد.

The table gives a more precise account of the composition of pure air near the see level.

جدول زیر مقادیر دقیق تری از ترکیبات هوای خالص نزدیک به سطح دریا ارائه میدهد.

Gases present in pure dry air:

گازهای موجود در هوای خشک:

Percent (by volume)	Gas
78.084	Nitrogen
20.946	Oxygen
0.934	Argon
0.033	Carbon dioxide
0.0018	Neon
0.0005	Helium
0.0002	Methane
0.0001	Krypton
0.00005	Hydrogen
0.00005	Nitrous oxide
0.000009	Xenon

Chemistry and Materials

شیمی و مواد

Chemistry may be defined as the study of matter and the changes that occur in the composition of matter. For example, the study of the:

شیمی می تواند بصورت مطالعه مواد وتغییراتی که بر روی اجزاء ماده اتفاق می افتد تعریف شود. به عنوان مثال مطالعه:

i) properties of water in the forms of ice, liquid, and steam

خواص آب به شکل یخ، مایع وبخار

ii) decomposition of water into two gases of which it is composed, Hydrogen and Oxygen

تجزیه آب به دو گازی که از آن تشکیل شده است، هیدروژن و اکسیژن

iii) reactions of water with other substances; etc

واکنش های آب با مواد دیگر

are all in the domain of chemistry.

همگی در قلمرو شیمی هستند.

Chemistry is also connected with the amounts of energies that are required to cause changes in substances.

شیمی همچنین بامقادیر انرژی مورد نیاز برای تبدیل مواد ارتباط دارد.

For example, how much energy is required to melt ice, to boil water, or to decompose water into hydrogen and oxygen?

به عنوان مثال چه مقدار انرژی برای ذوب یخ، جوشش آب و یا تجزیه آب به اکسیژن و هیدروژن مورد نیاز است.

So chemistry is the science of matter, of energy, and of the changes in matter that accompany the energy changes.

بنابراین شیمی علم مواد، انرژی و هر تغییری در مواد که توأم با تغییرات انرژی است، می باشد.

The changes that matter undergoes may be classified into two broad categories, physical change and chemical change.

تغییراتی که مواد متحمل می شوند یا تغییراتی که در مواد رخ می دهد میتواند به دو طبقه بزرگ دسته بندی شوند، تغییرات فیزیکی و تغییرات شیمیایی.

In a physical change, it is the physical state which is changed; the basic chemical nature or composition of matter is not altered.

در یک تغییر فیزیکی، این حالت فیزیکی است که تغییر می کند؛ طبیعت اصلی شیمیایی ساختار مواد تغییر نمی کند.

The freezing of water or melting of ice are examples of physical change.

انجماد آب یا ذوب یخ مثال هایی از تغییرات فیزیکی هستند.

Liquid water and ice have the same chemical composition, H₂O, but they have different physical forms.

، ولی حالتهای فیزیکی متفاوتی دارند. H₂O آب مایع و یخ ساختار شیمیایی یکسانی دارند،

In a chemical change (a chemical reaction), however, the basic chemical nature of the material is changed.

در یک تغییر شیمیایی (یک واکنش شیمیایی) در هر حال طبیعت اصلی شیمیایی مواد تغییر می کند.

The conversion of liquid water into hydrogen and oxygen gases is an example of chemical change.

تبدیل شدن آب مایع به گازهای اکسیژن و هیدروژن یک مثال از تغییرات شیمیایی است.

The basic nature of water is lost in this change, and two new substances are formed.

طبیعت اصلی آب در این تغییر از بین می رود و دو ماده جدید شکل می گیرند.

Each of these new substances has its own set of characteristics, many of which are different from water.

هریک از این مواد جدید مجموعه ویژگی های خاص خود را دارند که بسیار متفاوت از خصوصیات آب است.

Another difference between a physical change and a chemical change is the amount of energy involved.

تفاوت دیگر بین یک تغییر فیزیکی ویک تغییر شیمیایی در میزان انرژی القاء شده به آن است.

Usually, a chemical change either releases or absorbs much more energy than a physical change.

معمولاً میران انرژی جذب شده یا آزاد شده در یک تغییر شیمیایی به مراتب بیشتر از یک تغییر فیزیکی است.

Let us use the chemical formation of 1.00gram of liquid water from hydrogen and oxygen gases as an example.

به عنوان مثال تشکیل شیمیایی یک گرم آب مایع از گازهای هیدروژن و اکسیژن را مورد بررسی قرار می دهیم.

In the process, almost fifty times more energy is released than when 1.00gram of ice is formed physically by freezing.

در این روند تقریباً50 بار بیشتر انرژی رها می شود نسبت به وقتی که یک گرم یخ تشکیل می شود توسط انجمادفیزیکی.

In order to propose a theory, chemists first perform sufficient experiments to acquire a body of data.

برای پیشنهاد یک تئوری شیمیدان ها در ابتداآزمایشات متعددی را برای به دست آوردن اطلاعات پایه ای انجام میدهند.

(مبنای اطلاعات را بر اساس آزمایشات متعدد به دست می آورند).

After analyzing the experimental data they try to correlate them to a picture model called "theory".

بعد از تجزیه و تحلیل اطلاعات آزمایشگاهی آنها کوشش می کنند که مرتبط سازند اینها را به یک مدل تصویری که تئوری خوانده می شود.

So, a theory is a proposed explanation of observed or obtained results from a set of experiments.

بنابراین یک تئوری ارائه توضیحاتی است از یک سری مشاهدات بدست آمده از نتایج تجربی.

As an example, let us look at the way scientists, at one time, tried to explain the theory about the nature of the atom.

به عنوان مثال در نظر بگیریم روشی را که دانشمندان در یک مقطع زمانی کوشش کردند که تئوری را درباره طبیعت اتم توضیح دهند.

It was suggested that an atom is composed of small, heavy, positively charged nucleus about which the electrons spin somewhat like the planets spinning about the sun.

پیشنهاد شد که اتم تشکیل شده است از هسته کوچک و سنگینی با بار مثبت که اطراف آن الکترونها می چرخند، چیزی شبیه به چرخش سیارات به دور خورشید.

This was the picture model of an atom called "planetary".

این یک مدل تصویری از اتم بود، که مدل سیاره ای می باشد.

Later experiments uncovered new facts that this model could not explain.

آزمایشات بعدی حقایق جدیدی را آشکار کرد که این مدل قادر به توضیح آن نبود.

So, the model has been revised.

بنابراین مدل مورد بازنگری قرار گرفت.

Let us now, turn to the second topic, "matter" and explain different forms of matter:

اکنون باید برگردیم به موضوع دوم،"ماده" و توضیح حالت های مختلف آن:

Matter:we are all familiar with a large number of material objects such as stone, paper, cloth etc.

ماده: ما با مواد متعددی مثل سنگ، کاغذ، پارچه وغیره آشنا هستیم.

Similarly many liquids like water, milk and gases like air, oxygen, and carbon dioxide are also known to us.

همچنین مایعات مثل شیر، آب وگاز هایی از قبیل دی اکسید کربن، اکسیژن و هوا را می شناسیم.

These are all examples of matter. Matter may be defined as, "anything that occupies space and has mass."

اینان همگی مثال هایی از ماده هستند، ماده را می توان چنین تعریف کرد"هرچیزی که جرم دارد وفضا را اشغال می کند"

Kinds of matter: Matter may by classified into three states: Solid, Liquid, and Gaseous.

انواع مواد: ماده می تواند به سه حالت طبقه بندی شود: مایع جامد و گاز.

This classification is based on the physical properties of matter.

این طبقه بندی بر مبنای خواص فیزیکی ماده است.

Solid:If matter has definite shape and volume, it is in a solid state.

جامد: اگر ماده حجم وشکل مشخصی یا معینی داشته باشد،آن حالت جامد است.

Wood, stone, paper, iron are some examples of the solid state of matter.

چوب، سنگ، کاغذ و آهن بعضی از مثال های حالت جامد ماده هستند.

In solids the molecules are closely packed in position.

در جامدات مولکول ها در موقعیت های مشخصی قرار دارند.

Liquid:If matter has definite volume without definite shape, it is said to be in liquid state.

مایع: اگر ماده حجم مشخص داشته باشد و بی شکل باشد گفته می شود در حالت مایع است.

Liquids assume the shape of the container in which they are placed.

مایعات شکل ظرفی را که در آن جای دارند را می گیرند.

Water, milk, and oil are some examples of liquid state of matter.

آب، شیر و روغن مثال هایی از حالت مایع هستند.

In liquids the molecules are loosely held and hence they are mobile.

در مایعات مولکول ها سست هستند وبنا براین حرکت می کنند.

Gaseous: If matter has neither definite shape nor definite volume, it is said to be in gaseous state.

گاز: اگر ماده حجم و شکل مشخصی نداشته باشد گفته می شود در حالت گازی است.

Air, oxygen and nitrogen are some examples of the gaseous state of matter.

هوا، اکسیژن و نیتروژن مثال هایی از حالت گازی ماده اند.

The molecules in this state are free to move in any direction.

مولکول ها در این حالت آزادانه در همه جهات حرکت می کنند.

In addition to the classification mentioned above, matter mat also be classified into two broad groups as "pure" substances" and "mixtures".

علاوه بر طبقه بندی ذکر شده در بالا ماده می تواند به دو گروه عمده مواد خالص و مرکب تقسیم بندی شود.

Substance: A material consisting of only one species of matter is called a pure substance, e.g. water, phosphorous.

مواد: ماده ای که شامل فقط یک گونه از مواد باشد ماده خالص نامیده می شود، مثل آب وفسفر.

A substance has uniform composition throughout.

یک ماده ترکیب یکسانی دارد.

A pure substance can exist as an element or a compound.

یک ماده خالص می تواند به صورت ترکیب یاعنصر وجود داشته باشد.

Element: An Element may be defined as a pure substance that can not be decomposed by ordinary chemical means into simpler substances e.g. silver, gold etc.

عنصر: یک عنصر ماده خالصی است که بوسیله روشهای معمول شیمیایی به مواد ساده تر تجزیه نمی شود مثل طلا،نقره وغیره.

Elements are the simplest form of matter that we deal with directly.

عناصر ساده ترین شکل موادی هستند که ما با آنها ارتباط مستقیم داریم.

Elements combine with each other in chemical reactions to form compounds.

عناصر در واکنس های شیمیایی با یکدیگر ترکیب می شوند تا تشکیل ترکیبات را بدهند.

At present, over 108 elements are known.

در حال حاضر بیش از 108 عنصر شناخته شده اند.

Among these elements 92 are found in nature, the remaining have been obtained artificially.

در میان این عناصر 92 تا در طبیعت پیدا شده اند و مابقی مصنوعاً بدست آمده اند.

Most of the elements, in nature, occur in the combined form.

اکثر عناصر در طبیعت بصورت ترکیبی وجود دارند.

Elements may be divided into two categories:

i) Metals ii) Non-metals

عناصر به دو دسته تقسیم می شوند: 1- فلزات 2- غیر فلزات

A crystalline element that possesses lustre, conducts heat and electricity and form a basic oxide is called a metal.

یک عنصر بلوری، که درخشنده است حاوی گرما و الکتریسیته می باشد و یک اکسید پایه ای به نام فلز تشکیل می دهد.

Certain mechanical properties such as high tensile strength, and toughness are also associated with metals.

فلزات خواص مکانیکی خاصی از قبیل انبساط، سختی استحکام را دارا می باشند.

The group of elements in the non-metal class widely differ from one another, hence a precise definition of non-metals is difficult.

تعریف دقیق غیر فلزات دشوار است، زیرا گروه عناصر غیر فلزی بطور گسترده ای از یکدیگر تفاوت دارند.

Moreover, it is difficult to cite a common property that binds them together.

روی هم رفته مشکل است خواص مشترکی راکه آنها را بهم مرتبط می کند بیان کرد.

Some examples of non-metals are oxygen, chlorine, nitrogen (gases); bromine (liquid); and carbon, iodine (solids).

چند مثال غیر فلزی عبارتند از گازهای اکسیژن، کلر و نیتروژن؛ برم (مایع)؛ و جامدات ید و کربن.

Compound: A compound is a pure substance which is composed of two or more elements in a definite proportion by weight.

ترکیب: یک ترکیب یک ماده خالص است که تشکیل شده است از دو یا چند عنصر به نسبت وزنی مشخص.

The overall properties of a compound are completely different from the constituent elements.

بطور کلی خواص یک ترکیب کاملاً از اجزای تشکیل دهنده اش متفاوت می باشد.

The constituent elements in a compound can not be separated by simple mechanical means.

عناصر تشکیل دهنده یک ترکیب نمی توانند با روشهای معمول مکانیکی جدا شوند.

Mixture:when two or more pure substances are mixed together, a mixture is formed.

مخلوط: وقتی که دو یا چند ماده خالص با یکدیگر قاطی می شوند یک مخلوط شکل می گیرد.

The elements or compounds present in the mixture are called components of the mixture.

عناصر یا تر کیبات موجود در یک مخلوط را اجزاء مخلوط می نامند.

In a mixture, the components are present side by side without reacting chemically.

در یک مخلوط اجزای تشکیل دهنده بدون اینکه با یکدیگر به صورت شیمیایی ترکیب شوند در کنار هم حضور دارند.

The components of a mixture unlike a compound may be easily separated by simple mechanical means such as treatment with a solvent or by application of a magnetic field.

برخلاف یک ترکیب، اجزای تشکیل دهنده یک مخلوط می توانند با روشهای معمول مکانیکی یا ترکیب با یک حلال یا اعمال میدان مغناطیسی به آسانی از یکدیگر جدا گردند.

A well known example is the mixture of powdered iron and sulfur.

یک مثال معروف مخلوط پودر آهن و سولفور است.

When the two components are ground well, a mixture is obtained.

وقتی که دو ماده مخلوط شدنی خوب پودر می شوند یک مخلوط بدست می آید.

When the mixture is treated with carbon disulfide, sulfur alone dissolves in it leaving behind iron.

وقتی که مخلوط با دی سولفیدکربن ترکیب می شود، تنها سولفور در آن حل می شود و آهن ته نشین می گردد.

Conversely if a bar magnet is moved across the mixture, iron particles are picked up by it, leaving behind sulfur powder.

بر عکس اگر یک آهنربا را روی مخلوط حرکت دهیم ذرات آهن جذب آن می شوند و پودر سولفور باقی می ماند.

Thus the mixture has the magnetic property of iron and the solubility behavior of sulfur.

بنابراین مخلوط دارای خواص مغناطیسی آهن و حلالیت سولفور می باشد.

Mixtures may be homogeneous (uniform throughout) or heterogeneous (nonuniform).

مخلوطها می توانند همگن(یکنواخت) یا(غیر یکنواخت) ناهمگن باشند.